Pod kudłatym łbem Gwendy.

Nike

Postanowiłam, że założę temat odnośnie właśnie tej książki, ponieważ bardzo mi się spodobała, a z przykrością widzę, że niewiele osób o niej słyszało.
Pozwolę sobie przytoczyć tu fragment ze strony pierwszej, wydania wydawnictwa "Literackiego", Kraków 2002.

"Istnieje wiele sposobów, żeby zabić człowieka i uniknąć kary: łatwo jest wsunąć trujący grzyb między inne, jadalne. W przypadku ludzi starszych lub dzieci celowe pomylenie lekarstw nie stanowi żadnego problemu. Można też wsiąść w samochód, potrącić ofiarę i uciec. Jeśli ma się czas i jest się dostatecznie okrutnym, można omotać ją i uwieść, zamordować w spokojnym miejscu sztyletem(...)
Istnieje też pradawny i prosty sposób: wydalenie znienawidzonej osoby ze społeczności, zapomnienie jej imienia. Wspomnienie żyje przez jakiś czas, ale mijające dni pokrywają je grubą warstwą kurzu. Cała wspólnota stara się, z zaciśniętymi pięściami, zdecydowanie, stanowczo, zostawić za sobą przeszłe wydarzenia, i powolutku imię zaciera się, fakty zostają zniekształcone i wydają się coraz bardziej odległe, a wreszcie, bezpowrotnie, nadchodzi zapomnienie.
Nadchodzi śmierć.
To proste. Gdy już raz przyzwyczaimy się do zapomnienia, okazują się, że jest bardzo łatwe. Umysł, słabnący z wiekiem, pomaga pogrzebać przeszłość. Niekiedy drzwi otwierają się i stają w nich dawne upiory. Ale inne drzwi, większość z nich nigdy się nie otwiera, a zmarli nie powracają ani ze śmierci, ani z zapomnienia.
To proste. Zapomina się każdego dnia"

A może ktoś jednak o tej książce słyszał lub ją przeczytał?

Panna Kate

Nie czytałam, ani nie słyszałam, ale brzmi ciekawie.
Kryminalik?

Nike

nie do końca xD