Pod kudłatym łbem Gwendy.

Severina S. von Derrisch

No ba, że będziemy! *piekielny i okrutny śmiech szaleńca*

...na książkach to ja się wychowuję teraz. No, głównie wychowywałam w latach 2003-2005, kiedy pożerałam kilkanaście miesięcznie.
Jako dziecko byłam, hm... znacznie bardziej normalna. Biegałam, właziłam wszędzie, oglądałam bajki w telewizji, bawiłam się zarówno lalkami jak samochodzikami (młodszy braciszek robił swoje), nosiłam kolorowe, dziewczęce ubranka, miałam najpierw blond a potem jasnobrązowe włosy... Dopiero na starość zdziwaczałam. XD

Malice

Sev ja też biegałam i właziłam na drzewa itd., ale wieczorami książki mi czytali od takiego *pokazuje* maleńkiego. A później w 2 klasie podstawówki sama zaczęłam czytać i już mi zostało. Dziwna jestem xD
I wcale nie jestem biedna. Do dzisiaj pamiętam jak właziłam na drzewa z ojcem, albo uciekałam przed kuzynem, kiedy zrobiłam mu jakiś kawał, jak robiliśmy takie coś z bambusa i się skaleczył i tak fajnie histeryzował xD. Miałam fajne dzieciństwo ^^. I mojego króliczka pamiętam Laughing

*kffffik*

Modesty

Eee tam, ja też w większości wychowywałam się na książkach, łażeniu po drzewach, towarzystwie kota i psa. I karmieniu kur, czyli jednym słowem cały czas biegałam na powietrzu. A teraz to w większości komputer.

Kim

Można skończyć temat dzieciństwa? (;
* taa, pani moderator. trzeba się wziąć za robotę!*

ireth^_^

Severina S. von Derrisch

Kres

Sodźko (kfik XD), trza poprosić Carrie albo Gwęd by dodały rangę Moderator <3.

Severina S. von Derrisch

A prosić, prosić po co? W sumie to nie moja sprawa, tylko ja tak lubam, no wiesz, wciskać się wszędzie ze swoimi spostrzeżeniami Wink

.
Ale czemu "Sodźko"? o_O XD

Zaraz oberwie mi się za ten offtop. Wspominałam, że, eee... nie słyszałam, niestety, o Tokyo Mew Mew? Ale jeśli ktoś ma na dysku i byłby w stanie przesłać... ^^
Zresztą, to się tyczy wszystkich mang i anime. Chociaż anime wystarczy mi polecić, bo mam świetne źródło i raczej nie powinnam mieć problemów ze ściągnięciem. Wink

courtney

Manga i anime mnie nie zachwyca, dlatego nigdy się jakoś tym specjalnie nie interesowałam.

Przesadystka

Y. Nie chce mi się przeglądać całego tematu, żeby sprawdzić, o czym było, a o czym nie było, więc napiszę wam śliczne wypracowanie na temat. Hihi.

W zamierzchłych czasach na Polsacie leciało sobie pewne anime imieniem i nazwiskiem brzmiące "Czarodziejka z Księżyca" (w oryginale Sailor Moon. obie nazwy do d*). Jako pięcio-sześcioletnie dziecko niewiele rozumiałam, ale wraz ze starszym bratem (XD) dzielnie oglądaliśmy, nagrywaliśmy odcinki i w ogóle fajnie było.
Potem pojawił się Dragon Ball *powiało grozą*. Powiedzmy, że ZWARIOWAŁAM na punkcie tego naiwnego, w zasadzie, anime o nawalaniu się z potworami przy użyciu fire ballów. Był w nim jakiś taki magnes, bo mi się to straszliwie i potwornie podobało. Nie dałam się Pokemonom (pfe, toż to obrzydliwe i różowe było), ale padłam pod DB. To było wtedy, gdy jeszcze istniał RTL7 *zapalmy mu świeczkę*, i widziało się też pobocznie Ghost Huntera, Yayibę (dżiz XD), Slayersów, i to coś państwa Clamp, które w Polsce ochrzciło się mianem "Wojowniczek z Krainy Marzeń" *borze*. Taaak. Mniej więcej tak się zaczęło.
Potem zaczęli wydawać DB w mandze. Podbiło serce brutalnie wciskując tam flagę.
A potem DB się skończyło i zapanowała cisza...
Aż wydali Naruto XD Tej mandze sprzedałam duszę i się do tego przyznaję otwarcie. Jak można zauważyć, ciągoty do shonen manga (dla chłopców *kwaśny uśmiech*) mam od zarania dziejów, ale ja je po prostu uważam za lepsze od shoujo (dziewczątka. kFi, coś ze mną nie tak?). W międzyczasie udało mi się przeczytać całe Kamikaze Kaito Jeanne, dorwać InuYashę w mandze i w anime, obejrzeć Chobits i Card Captor Sakura, przeczytać te parę tomów Kenshina i wiele innych, ale kolejnym odkryciem był... Bleach *tak, kolejne shonen XD*
Anime było cudaśne, a to od niego się zaczęło. A później wesolutko zaczęłam ściągać na dysk mangę. I tak oto kolejnej mandze sprzedałam duszę. Ha.
Później... Przeczytałam calutkie Death Note i znowu się zakochałam - w postaciach, w fabule, we WSZYSTKIM. Mistrzostwo, ach. Kocham <3
Plus jeszcze Full Metal Alchemist, którego miałam okazję poznać zaledwie poprzez te kilka tomów w Polsce wydanych, ale już uwielbiam.

I było tego więcej... Oj, więcej. Obawiam się, że za dużo, by wypisywać, i zdecydowanie wszyscy byście padli z nudów XD *jeśli już tego nie zrobiliście*

Manga i anime to takie moje prywatne szaleństwo, z którego wyrosło zainteresowanie Japonią i pasja do rysowania. Co prawda rzuciłam już rysowanie TOTALNIE mangą, ale od tego się zaczęło i muszę tym potworkom podziękować za wszczepienie we mnie bakcyla, bo wcześniej nie rysowałam wcale. Dzięki temu obudził się we mnie nikły, ale jakiś - talent <3. Mangi, jeśli przeczyta się dobre, mogą pobudzić do myślenia, wzniecić jakieś uczucia... Nie mówię tu o jakiś naiwnych anime z serii "rzucam kartkę i walczę z przeciwnikiem". Może i jest w tym jakiś głębszy sens, ale mnie to nie rusza, bo mam wrażenie, że takie historie są pisane pod wrzucanie do chipsów gadżetów.
Ogólnie rzecz biorąc uwielbiam. Moja pasja nieco zelżała od czasów totalnego świra, teraz regularnie czytam tylko Naruto i Bleacha, no i FMA. Cała reszta jakoś zeszła na margines.

Gość

Tak, tak, Naruto to król króli pośród polskich mang xD
Mimo iż Bleach jest dla mnie lepszy, bo denerwuje mnie jak Naruto ciągle gada o przyjaźni, rodzinie i takie tam.
Death Note to po prostu CUDO!
No i oczywiście Tsubasa Reservoir Chronicle Moja NAJ NAJ manga xD ( anime do kitu jest xD )

Fretka

Ej, ja też chcę to obejrzeć XD

Gość

co chcesz obejrzeć, bo nie zaczaiłam xD"

Fretka

Wszyyyyyystko to o czym wspomniała Przes XD

Aerandir

Ech, RTL7 i Polonia1 (czy jakoś tak)... *wspomnienia*
Ja zawsze oglądałem tych, no, Rycerzy Zodiaku. I Dragon Ball, of kors xD