Pod kudłatym łbem Gwendy.

Severina S. von Derrisch

Jeśli chodzi o trylogię husycką, nie umiem zdecydować się, który tom podobał mi się najbardziej, za to wiem, że drugi ("bożych bojowników") uważam za najsłabszy. Oczywiście, jest bardzo dobry, ale "Narrenturm" i "lux perpetua" są cudowne.

Saga wiedźmińska wciągnęła mnie stosunkowo szybko, jako że rozpoczęłam ją z nastawieniem "przeczytam, bo tego chcę" - jeśli robię coś sama, bez nakazu odgórnego, a nawet bez namowy ze strony znajomych, mam chyba największą motywację. Po prostu wiedziałam, że AS jest najlepszym polskim pisarzem fantasy, a ja fantasy wielbię.
Wybierając najlepszy tom, wahałabym się pomiędzy dwoma ostatnimi. Nie dlatego, że były lepsze od reszty, ale przy nich byłam... no, najbardziej zaangażowana? Może nie emocjonalnie, ale po trzech wcześniejszych po prostu nie mogłam się już oderwać i nie zanudzały mnie fragmenty, które gdybym spotkała w innej książce, natychmiast odłożyłabym ją na półkę (półtora roku temu wszystko związane z historią i polityką mnie odstraszało, głupia byłam oO"). W "pani jeziora" jest zakończenie, które z jednej strony podziwiam i podoba mi się, bo jest zupełnie... no, inne, ale ja zakończeń po prostu nie lubię. I nawet jeśli sama uważam, że pewni bohaterowie zasługują na śmierć, wolę ich żyjących. Tak więcej z pięcioksiągu wybieram "wieżę jaskółki". Za jaskółkę. I sagę muszę przeczytać raz jeszcze, bo prawie nic nie pamiętam oO"".
A o opowiadaniach o wiedźminie nie wspomniałam, bo przeczytałam je później.

Poza tym, baaardzo lubię zbiorek "coś się kończy, coś się zaczyna" i uważam, że warto go polecić początkującym - jest cienki, a każde opowiadanie w zasadzie należy do innego gatunku. Ot, mała porcja na początek, żeby sobie posmakować, ale nie musieć od razu wcinać całego ciasta, jeśli nie ma się na to czasu lub apetytu - że się posłużę metaforą.
Dobry zarówno na spróbowanie Sapkowskiego - dla tych, którzy go jeszcze nie znają, jak i dla wiernych czytelników - żeby móc podziwiać, jak różne teksty Sapkowski może pisać, że nie ma w zasadzie żadnych ograniczeń, że nie zamyka się w klasycznej fantasy.

Haszysz

A ja właśnie czytam mojego pierwszego w życiu Sapkowskiego.
Miecz Przeznaczenia bodajże.

Enya

Mam zamiar przeczytać Wiedźmina bo mi się okładka podoba. Mam nawet pierwszą część z biblioteki ale leży na półce, nie wiem dlaczego ale nie mogę się za nią wziąć. Po prostu nie i już. Wydaje mi się nudna choć nawet jej nie otworzyłam ^^”, dziwne nie? Ale ma pochlebne opinie więc muszę spróbować ^_^.