Pod kudłatym łbem Gwendy.

Lady Em

Agatko? A słyszałaś kiedyś coś takiego, że nie wolno na kimś kto pisze wywierać presji? Wink

A.

A czy ja wywieram presję? *bulwers* Razz

Lilias

Jeszcze słabo dość piszę... a interpunkcje stawiam na wyczucie, także przypuszczam, że też nie jest idealnie ;d

a o miłości to ja piszę tak, że pora zawitać na żal.pl . Ale to przez to, że nigdy nikogo nie kochałam z wzajemnością, zresztą, nawet nie kochałam, a byłam zauroczona, bo miłość to jest coś nieskończenie wielkiego.

Beverly

Lilias

Ja też tak mam! Ja nie mam pomysłu na początek i na piewsze rozdziały, za to wiem, jak ta bohaterka/bohater skończy...

Beverly

Dokładnie. I dlatego muszę mnóstwo czasu spędzać na wymyślaniu, co może robić bohater/bohaterka w tak zwanym międzyczasie - czyli odkąd go ożywiłam, aż do momentu, kiedy zakończę jego historię. Początek idzie łatwo. Prolog, pierwszy rozdział. A potem...? Dziura w głowie. Paranoja.

Amber

O, ja mam tak samo! Bez problemu piszę prolog, rozdział pierwszy, ale rozdziału drugiego i trzeciego nienawidzę pisać, potem idzie gładko. Problem w tym, że zwykle do tego piątego i dalej, do końca, nie dochodzę. ^^

Ale mogę powiedzieć, że ostatnio odniosłam pewien sukces (mam nadzieję, że nie mówię tego za wcześnie i nie zapeszę). Mianowicie: pewnego dnia była straszna burza i wyłączyli nam prąd. Ale mnie pan Wen odwiedził akurat wtedy i zaczęłam pisać nowe opowiadanie (przy świetle świecy), a raczej planować. Nie uwierzycie Very Happy

, ale zaplanowałam najważniejsze rzeczy w rozdziale (oczywiście ciągle coś dodaję, ale są to raczej rozmowy lub opisy, które nie wnoszą bardzo dużo do akcji, a raczej zawierają informacje o bohaterach i świecie; rozmowy ważniejsze są z góry zaplanowane), rozdział po rozdziale, do samiutkiego końca. Jest to moje pierwsze zaplanowane opowiadanie i śmiało stwierdzę, że idzie mi na razie najlepiej. I wcale mnie te planowane rozdziały nie ograniczają, jak myślałam na poczatku. Przeciwnie, mogę bardziej rozwijać akcję, ale logiczną akcję (nie taką spontaniczną, jak w przypadku innych moich tForów, gdzie coś się zaczynało i nie kończyło, bo wpadałam na lepszy pomysł). Po prostu siedzę i piszę do późnej nocy.
Nadmiar Wena?

humbelina

ojej, Amber, po prostu Cię podziwiam. ja bym tak naprawdę nie mogła. planowanie... nie, to zdecydowanie nie dla mnie ^^". przykładem może być moja Mariah - napisałam dwunasty rozdział, przydzieliłam ją do Ravenclawu i nie mam najmniejszego pojęcia, co z nią zrobić dalej. przydałoby się zawiązać jakąś akcję, problem jednak tkwi w tym, że aby to zrobić, muszę mieć jakiś pomysł, jak to się wszystko potoczy.
a jego... brak. jego, Wena i w ogóle... w ogóle wszystkiego.

Ortoglotus FineVay

Mi w pisaniu planowanie wychodzi najlepiej. Wszystko co później - masakra ^^

Adder

Mój pierwszy post.Witam wszystkich .

Moją najsłabszą stroną jest opisywanie miłości .Owszem miała chłopaków ale nie byłam zakochana i trudno mi pisac o motylkach których nigdy nie czułam i bardzo romantycznych spotkaniach na które jakby to powiedziec nie uczęszczałam .W moich opowiadaniach nie ma Mary Sue która z motylkami w brzuchu podaza na spotkanie z Syriuszem Blackiem. Bez motyli owszem lub z niepewnościa ale z motylami lub innymi owadami w jamie otrzewnej nie.

Annline

A ja właśnie dowiedziałam się od matki, że: "wstawiam wszędzie pełno niepotrzebnych, zbyt elokwentnych słów, jakbym chciała się popisać, że je znam"
O.o

Źle, źle, źle, źle, źle...

karacha

ja bym w życiu nie pokazała nikomu z rodziny tego, co tforzę...

a swoją drogą najlepsze pomysły nawiedzają mnie albo przed snem, albo... w czasie zmywania. lol.

humbelina

Ja też nie, Karacho xD. Gdyby w ogóle ktokolwiek dowiedział się o mojej twórczości... to byłaby katastrofa.

Annline

To była recenzja na polski. Normalnie też nie pokazuję.

Amarina