Pod kudłatym łbem Gwendy.

karacha

mam dwa gnioty:
[link widoczny dla zalogowanych] <- i tak.. jeszcze jedna część jest napisana, ale raczje jej już nie dodam. o.
[link widoczny dla zalogowanych] <- a to gniot, którego mam zamiar dokończyć... chociaż przeczytałam sobie wczoraj "wyprawę czarownic" i pomyślała, że najlepiej usunąć oba blogi.
o.
<sciana>

April

Mój pierwszy gniot? Nie był o HP. To było coś takiego:
Młoda, utalentowana dziewczyna mająca osiemnaście lat czuje się niezrozumiana i postanawia wyjechać z domu, nie mówiąc o tym rodzicom.
Jedzie do dużego miasta. Tam natychmiast zdobywa przyjaciół, których po miesiącu określa mianem "najlepszych".
Potem okazuje się, że ma ocalić świat, jest wybrana, ci jej przyjaciele też są w to zamieszani. No i okazuje się, że nie jest człowiekiem.
Uratowała świat bez problemu.

Ostatnio znalazłam to opowiadanie na dnie szuflady. Nie wierzę, że to ja to napisałam xP

tibby

A mój pierwszy gniot był o dziewczynie o takim samym imieniu co ja. Chodziła z Pottim do szkoły. Oczywiście była w nim zakochana po uszy. On w niej też! Normalnie świata poza sobą nie widzieli.
Ale kiedyś tam zdarzyło się coś takiego, jak wymiana międzyszkolna i pojawił się w jej życiu inny chłoptaś. Z Hiszpanii. No i on jej prawił masę komplementów... A ona, pusta leleczka na to poleciała XD I Potti poszedł w odstawkę. Ot co.

Na tym etapie zakończyłam, bo na szczęście otworzyły mi się oczy.

[nie musicie komentować!]

Fretka

A mój gniot przepadł! Buuuu...
Wirus go zeżarł! A takie wspomnienia... ;(

Przesadystka

Mój gniot jest martwy ^^" Było o niejakiej Ferill cośtam, już nie pamiętam nazwiska, o wyglądzie dark folen endżelka i ogólnie rzecz biorąc mrok i metal. Tylko, że miała szajską moc "kataklizmów". Jak dobrze, że to przepadło.

Mam za to ciągle "Dolinę elfów", moją baśń fantasy z czwartej klasy podstawówki XD Nie da się tego badziewia słowami opisać. O Salomei cośtam, która rusza w pościg za złym czarnoksiężnikiem, który porwał jej najlepszą przyjaciółkę. Nigdy nie zapomnę jego wypowiedzi "Ha, teraz cię porwę i zostaniesz moim niewolnikiem" (i tu - 342000000 wykrzykników).

Kyb

Carrie

Uch, ja do niektórych rzeczy wolę się po prostu nie przyznawać (bo taka Kyb umarłaby ze śmiechu i miałabym wyrzuty sumienia po tym Very Happy

).

A teraz pytanie: KTO pisał o Ruu Hiatus? Zawsze chciałam to przeczytać, a nie miałam okazji.

Panna Kate

W ogóle to zaczęłam pisać fickiem o Alicji, która dostała list z Hogwartu, i poszła na Pokątną z mamą, która była czarownicą, ale się do tego nie przyznawała xD. A potem Ala miała się zmieniać w jednorożca...
Och, proszę się nie przejmować, ja już wtedy byłam wypaczona xD

A pierwszym opublikowanym (i skończonym!) był fick o Mariannie, która w ogóle była Och i Ach, i pół Hogwartu wodziło za nią oczami, i spotykała się z chłopakiem-mhroochna-tajemnica. [link widoczny dla zalogowanych] dla odważnych xD.[/url]

karacha

kate, kate, to twoje!?! *nie dowierza* ja to kiedyś czytałam, dopóki (nie obraź się) nie stwierdziłam że ten na "n" i dziwne stworzenia to za dużo jak na moje nerwy...

a piszesz coś teraz? bo bym poczytała z chęcią!

humbelina

Borze... ostatnio znalazłam epilog i jakiśtam rozdział mojego pierwszego gniota. I załamałam się. Że też ja mogłam coś takiego napisać, nawet z całymi moimi umiejętnościami tForzenia... o______O.

April

Shenique

karacha wyręcze dla Ciebie Kejt prosze :
-http://niedorzeczna.mylog.pl/
-http://absurdalnie.mylog.pl/

Kejt.. nie ma za co xD

PeeS. Jeżu jaka ja jestem...

Vanille

A mój pierwszy gniot powstał w klasie drugiej podstawówki, ale to się pewnie nie liczy. Ledwo umiałam skleić kilka zdań w skłądną całość. Zainteresowałam się pisaniem w klasie piątej i powstał cykl opowiadań o chłopaczku imieniem AleX i co tu ukrywać, wszystko było oparte na fabule potterowskiej, co w dołowało mnie okropnie. Chciałam wymyśleć WŁASNĄ historię. Dlatego dwa lata później powstał niejaki Alvin, a zaraz po nim Damon. I na tym etapie stiewrdziłam, że jakoś mam dość pisania o chłopakach, bo w pewnym sensie w młodości bardziej trzymałam się z nimi niż z dziewczynami, co zresztą po części zostało mi do tej pory. Zaczęłam tworzyć pamiętniki, co z nowu oparte było na twórczości Meg Cabot. I znowu byłam nie zadowolona. Rzuciłam pisanie na dwa lata. I to była mądra decyzja. Zajęłam się czytaniem i głupie pomysły wyleciały mi z głowy. Zaczęłam pisać lepiej, dokładniej, bardziej nastrojowo i z większym doświadczeniem. Nie żebym osiągnęła doskonałość, ale uważam, że piszę dobrze. Szczególnie patrząc na poprzednie DZIEUA.

dżulka

Ja stworzyłam pełną napięcia historię Liluni i Jamesika (tak do siebie mówili xD), którzy w pierwszym rozdziale zaczęli ze sobą chodzić, a drugim wylądowali w łóżku. Biedni.
A najlepsze było to, że im większą to było pomyłką, tym więcej miało czytelników... Dobra, wolę nie myśleć.
A potem była jeszcze opowieść o Jane, która zakochała się w centaurze i on chyba uciekł dla niej z lasu, ale ścigali ich śmierciożercy i on chyba zginął... Czy coś takiego...

To było dawno. Ech.

humbelina

Uch. Naprawdę biedni.