Pod kudłatym łbem Gwendy.

Herbata

Mnie nic nie natchnęło. Wkurzyłam się kiedy ktoś skasował pierwszego fanficka, którego przeczytałam i zaczęłam pisać własny. O Lily Evans. Potem się przemknęła jakaś Ślizgonka, a na koniec doszłam do wniosku, że równie dobrze mogę pisać na kartce i wszystko pokasowałam. No i tworzę, coś... Bo inaczej się tego nie da nazwać...

Alana

postaram sie Was nie zanudzic moja wzruszajaca historia
pomysl na ff zrodzil sie w mojej glowie podczas oczekiwania na 5 tom, byl to rok 2003 bodaj i byly ferie zimowe co jak sie zastanowic bylo dosc istotne
z oczekiwania zrodzila sie idea
wtedy dziecko pomyslalo sobie, ze skoro pan Salazar ma swojego dziedzica to czemu by Gryffindor miec swojego nie mial? wiec wymyslilam Alane Gryffindor (imie bardzo mi sie podobalo i nie wiem jak wlecialo mi do glowy, ale wiem, ze ma cos wspolnego z Alana Myles ta od 'black velvet' - tak sie chyba pisze jej imie i nazwisko), ktora maszeruje do Hogwartu na piaty rok, do jednej klasy z rudymi blizniakami. Napisalam kilka rozdzialow i rzucilam w kąt.
potem zapomnialam zupelnie, wyszedl 5 tom, ktory mnie zachwycil.
a potem rok byl 2005 i znowu ferie zimowe, trafilam na onecie na fure opowiadan ff, z czego wszystkie byly koszmarne i opowiadaly o jakichs wynaturzonych Draconach, Harry'ch etc.
Stwierdzilam, ze tak to ja tez potrafie! wiec postanowilam zrealizowac swoj pomysl sprzed 2 lat, z tym, ze postanowilam, ze imie Alana wcale nie jest jakies powalajace wiec przemianowalam bohaterke na Renę, bo to imie strasznie mi sie podobalo i nadal podoba a trafilam na nie w jakims imienniku i zapowiadam, ze moja cora bedzie sie tak nazywac! ;P
napisalam jedna notke Reny, ktora nawet nie byla Maryska, bo nie lubila byc w centrum uwagi i wstydzila sie troche swojego nazwiska (naciaganego zreszta) ale nie byla tez Sierotka, po tej jednej notce trafilam na setki blogow o dziewczynach, badz nie, Huncwotow i kiedy zobaczylam co z nich zrobiono stwierdzilam, ze nie pozwole na to, bo za bardzo ich kocham! i zaczelam pisac o czasach ojca Harry'ego, imie juz mialam - Alana - i tak oto Alana stala sie matka Reny a pomysl ma juz obrany kierunek + ksztalt i mial juz dawno. W pisaniu o Alanie oparlam sie bardziej na pierwotnej wersji a Rena po 3-4 notkach umarla smiercia naturalna bo Alana bardzo mnie wciagnela... choc i tak Rena sie objawi, bo to w koncu corka i nie chce od niej rak umyc Wink

tak sie zaczelo, teraz troche zaluje kilku spraw, ale z drugiej strony one stanowia kanwe fabuly i tlumacza wiele rzeczy wiec w efekcie, jak sie nad tym zastanowic sa troche zbawienne dla sensu pisania.
Alana nie umknela Marysi Zet a to dlatego, ze chcialam zeby bohaterka byla ciekawa i troche lepsza ode mnie, choc i tak jest do mnie bardzo podobna, niby zalosne? ale coz, bywa i tak.
Pomysl jest niemalze skonczony - w mojej glowce - glowny zarys fabuly bardzo mocno juz zakrojony, tylko brak czasu nie pozwala mi na pisanie czesto.
kiedy patrze na pierwsze notki to sie zalamuje, ale coz, to mial byc na poczatku tylko taki zart...
tak oto wyglada geneza powstania mojego gniota kochanego i zapowiadam, ze wbrew przewidywaniom niektorych to nie jest stereotypowe opowiadanie... bo i ja testem troche powalona

o mamo, ale wypracowanie mi wyszlo! xD
przepraszam

Libby

Jej... Dzisiaj mi się tak smutno zrobiło. Weszłam na myloga z zamiarem skasowania na Jen Lasting wszystkich notek i zmienienia nazwy, kiedy postanowiłam zerknąć, czy ktoś mi może nie dodał komenta. Wchodzę... Przy ostatniej 22 komentarze. M.in. taki
hej! wlasnie pzreczytalam twoja ostatnia notki i musze powiedziec, ze jest.... swietna, bardzo mi sie podobała, naprawde. Az mnie korci zeby czytac poprzednie, jak napisze komentarz to na pewno zajrze:) zachwycil mnie szczegolnie twoj styl pisania, te opisy, jakbym je widziala wlasnymi oczami. dodaje do ulubionych i baaardzo sie ciesze ze do ciebie trafilam.czekam na kolejna notke z niecierpliwoscia. pozdrawiam
Jej... Jak mi się żal zrobiło. I nie skasowałam bloga. Postanowiłam wymyśleć nową fabułę, pozbawić Jen marysuizmu i zmienić jej nazwisko. Skasować notki, ale napisać wszystko od początku.

Penicilin(a)

To był przypadek. Oglądałam ''My Fair Lady'' i rzecz się stała - przyszedł Pan Pomysł. Ewoluował i teraz poszedł, bo się obraził.

Panna Kate

Och, to ja tak szybciutko, zaczynając od Audrey, bo o poprzednich tforach nie warto wspomniać.

Audrey wpadła mi do głowy (i nie chciała wypaść, zołza jedna) na kilka dni przed końcem roku szkolnego. Ma być (taa... jasne) o schizforenii i o Kocie, którego nie było. O szaleństwie i dążeniu do prawdy. W zamyśle powinna mi była wyjść historia ambitna i nietuzinkowa, w praktyce okazała się jednak zwyczajnie banalna. Przynajmniej romansu na razie nie wymyśliłam, i chwała mi za to. Audrey - puchońskie dziewczątko - wyszła jak wyszła, z dnia na dzień nabiera rysów Marysi. A Kejtuś, znając życie, będzie się nad nią znęcać do końca gniota. O.

No a kilka dni temu do grona rozkosznych dziewczątek mojego autorstwa dołączyła Julia - charłak - która odczuwa pewną fascynację światem czarodziejów. Miało być miło i przytulnie. Powinna mi była wyjść opowieść o tym, że nigdy nie powinno się tracić nadziei. Niestety, Bozia pokarała mnie spaczonym umysłem, więc rzeczona ja będzie się znęcać nad biedną Julią, póki jej sił i Weny starczy. No i szczyptę miłości do smaku musiała dać, prawda?

I tyle, odnośnie moich świeżych tforów. A nad poprzednimi podręcznikowymi przykładami grafomaństwa się rozwodzić nie będę. I kropek.

Anna Grace

To ja zacznę od tak.. bardzo dziwnie bo inaczej nie umiem xD
Najpierw była Anna Black. Pisałam swoją Annę prawie trzy lata. Objawiła mi się jej postać pewnego dnia, kiedy było bardzo zimno, kiedy czytałam Potter'a i postanowiłam napisać swój pierwszy FF Potterowski. I właśnie Anna się wtedy pojawiła. Pokochałam moją postać, ale musiałam się z nią rozstać... a potem. Postanowiłam, że Anna wróci, ale w innym wcieleniu. Jako Anna Grace - dziewczyna, Krukonka zupełnie inna. W innym czasie narodzona.
Zaczynam się zastanawiac nad powrotem Anny... ale bardziej w mrocznym świetle xD

karacha

hmmm... a ja zawsze chciałam kogoś zeswatać z syriuszem. o. i zobaczycie, jeszcze mu wymyślę idealną dziewczynę, hahaha *demoniczny śmiech*
jeśli chodzi o potterowskie ff to oprócz roxy urodziłam jeszcze penelopę pole i pegg brown (i może o którejś napiszę, zobaczymy). pole - zainspirowana narnią, pegg - przy pewnej piosence myslovitz, no domyślcie się, jakiej.. ^__^
a may i imogene, i wieczne miasto, i król, i pewien panicz, który będzie jedną z najgłówniejszych postaci to efekt mojej fascynacji baśniami braci g., światem dysku, mistrzem i małgorzatą oraz wieloma innymi książkami.

PS. kyb, jak przeczytałam twój post o przemineło z wiatrem to się załamałam. nie kończ tego w taki sposób, wystarczjącą ilość łez wylałam za biedną scarlet...

Mi

Hmm.. Najpierw była Meggi Myers. Zainspirowana syriuszową manią postanowiłam stworzyć bohaterkę, która będzie jego najgorszym wrogiem. Potem chciałam by on się w niej zakochał, ona go odrzuciła, a potem sama cierpiała, bo najpewniej kochała go skrycie. Jednak (na szczęście...?^^) po bodajże siedmiu notkach mi się znudziło. Poza tym ktoś mi wreszcie pokazał denną naturę tego gniota i bloga skasowałam.
Później była Maddy. Puchonka, zeby było oryginalnie. Przeszarzyłam i przemysiłam ją, co nieuchronnie prowadziło do wypalenia się mojej chęci, a po pannie Mad zostały tylko wspomnienia.
Zakończyło się na Modesty i Dracy. Pierwsze idzie lepiej, bo prowizoryczny planik mam, a drugie już nie za bardzo.
A i tak mnie korci, aby napisać o maniakalnie i niebezpiecznie zakochanej w Jamesie Puchonce, która sprawiła, że Lily została jego żoną. No ale nic, ma się tą słabość do gniotów. xD

Severina S. von Derrisch

Jadzia

temat został zapomniany, nikt go już nie kocha, a wiele osób nie wypowiadało się jeszcze na ten temat.
ja, jak tylko dojdę do jakichś wniosków, to może napiszę o Konstancji i Oktawii, a jak dobrze pójdzie, to może i o Aisling.

Beverly

No to ja się wypowiem, bo nie miałam jeszcze okazji.
Więc uwaga.
1. (słownie: punkt pierwszy) Hannah.
Przeglądałam behindthename i sobie szukałam ładnych imion. Tak jakoś zupełnie z nudów. Znalazłam Hannah i, chociaż już znałam to imię, to mi się spodobało. A potem sobie latałam po stronach z szablonami i znalazłam taki niesamowity, że... Postanowiłam coś z nim zrobić. Przez dłuuugi czas nie miałam pojęcia, co. A potem sobie przeczytałam szósty tom po raz któryś i... no cóż, tak mi się szkoda zrobiło, że Dumbelek umarł i postanowiłam go wskrzesić. No i tak to wszystko do siebie dodałam.
Hannah+szablon+Dumbelek=hannah-grey.mylog.pl

2. (słownie: punkt drugi) Connie.
Postanowiłam się sprawdzić w opowiadaniu o miłości i uznałam, oczywiście zupełnie mylnie, że już mam paromiesięczne doświadczenie w 'sensownym pisaniu' (wcześniej pisałam bezsensownie, a w porównaniu do starej dobrej mendi monters Hannah była cudem piśmienniczym). No i postanowiłam stworzyć postać podobną do Malfoja. No a poza tym pewne wydarzenia w życiu bliskiej mi osoby, których byłam świadkiem, postanowiłam przelać na łorda. I tak to się zaczęło. Nieważne, że w dotychczas napisanych sześciu rozdziałach nie wprowadziłam tych wydarzeń. Teraz zaczynam od nowa i już sobie obiecałam, że je wprowadzę najpóźniej w trzecim. A imię? Z książki. Mama głównej bohaterki miała na imię Connie. Tylko nie wiem, co to za książka była.

3. (słownie: punkt trzeci) Hallie.
A to-to to głównie Wasza zasługa. Wszystkich Gwędowców. Bo zarejestrowałam się tutaj i połaziłam po Waszych blogach... I zwyczajnie zaczęłam się wstydzić Connie. Postanowiłam stworzyć postać, której nie będę musiała się wstydzić. I się nie wstydzę. A imię z przypadku.
O.

Jadzia

Connie miała na imię, to znaczy tak zrabniano Constancię bodajże, w Ojcu Chrzestnym jedyna córka dona Corleone. Very Happy

tab.

A ja nie wiem, jak powstało moje dilysiątko. Jest i tyle. Jakoś się w głowie zrodziło i żyje sobie z Pevem. Imię Dilys...- wszyscy wiemy skąd pochodzi, prawdaaaa? A inne z filmów. Ulubionych. Ewentualnie pytam ludzi. Takich mi bliższych. I to chyba tyle.

Beverly

Nie, nie, Connie się wzięła z jakiejś głupkowatej młodzieżowej książki. Nie wiem, czy nie z Georgii Nicholson. Ale może się mylę.

Severina S. von Derrisch